Living Lab Beweegvriendelijk Vinkhuizen zet in op draagvlak en netwerk

“We zijn op zoek gegaan naar andere manieren om de beweegvriendelijkheid te bevorderen”, vertelt Berry van Holland. Namens Hanzehogeschool is hij als projectleider verbonden aan het Living Lab Beweegvriendelijk Vinkhuizen. 

Subsidie 

Het project begon in januari 2020 met de subsidie van ZonMw die beschikbaar kwam. ZonMw is een organisatie die zich richt op gezondheidsonderzoek en zorginnovatie. “Samen met de gemeente zijn we gaan kijken wat we konden doen.” In 2017 werd het Diamantpark heropend, een project dat vanuit het programma De Bewegende Stad van de gemeente Groningen werd gefinancierd. Het park kreeg een sportieve invulling, met een pannakooi, een freerunparcours en mogelijkheden voor buitenfitness. Het gewenste beweeggedrag bleef echter uit. Reden voor de gemeente om samen met Hanzehogeschool nogmaals de wijk in te trekken en een impuls te geven aan het beweeggedrag van de bewoners. 

“De wijk staat wel bekend als een lagere SES-wijk”, schetst Van Holland. “Verder zou ik zeggen dat er een vrij gemêleerde groep bewoners is. Veel studenten, maar ook ouderen en gezinnen met jonge kinderen. Voor Groningse begrippen wonen er misschien wat meer mensen met een migratieachtergrond, maar dat zijn er nog steeds niet heel veel. Overigens had ik zelf op voorhand een vrij negatief beeld van de wijk, maar toen ik er rondliep was ik verrast. Het is er veel groener dan ik dacht en er zijn best veel mogelijkheden om te bewegen.” 

Invloed corona 

De subsidie van ZonMw was met name bedoeld om in de wijk een netwerk op de bouwen. “Daar wilden we dus mee starten, pas later zouden we onderzoek gaan doen in de wijk. Maar toen kwam corona om de hoek kijken”, vertelt Van Holland. “We konden dus niet zo makkelijk de wijk in om bijeenkomsten te organiseren of om bij mensen binnen te komen. Wél konden we één op één met bewoners door de wijk lopen. We hebben het proces dus wat omgedraaid. Het voordeel was dat we via die persoonlijke gesprekken ook weer met andere mensen in contact kwamen. Op die manier bouwden we toch aan ons netwerk.” 

Intrinsieke behoefte of wens van de gemeente? 

In de zomer van 2020 was het mogelijk de eerste bewonersbijeenkomst te houden. Het projectteam vroeg de deelnemers wat ze zelf zouden willen en hoe ze daarbij geholpen konden worden. Maar, wilden de bewoners wel meer bewegen? Oftewel: was er een intrinsieke behoefte om meer te sporten en te bewegen, of was het meer de wens van de gemeente. “Dat is een goede vraag”, denkt Van Holland na. “Het klopt dat het vooral de gemeente was die aan de slag wilde met de beweegvriendelijke omgeving. Ik denk dat we op deze manier ook mensen hebben aangetrokken die er iets mee wilden.” Van Holland noemt dit als een van de leerpunten die hij, achteraf gezien, anders zou aanpakken, met de kanttekening dat corona een beperkende factor is geweest. “Ik had met de kennis van nu veel vaker de wijk in willen gaan, meer exposure richting wijkbewoners willen hebben. Dan hadden we veel meer in gesprek kunnen blijven, over allerlei onderwerpen, niet alleen over sporten en bewegen. We hadden het project dan integraler kunnen oppakken, omdat er misschien andere opgaven naar boven waren gekomen. Bewegen was vast een van die onderwerpen geweest, maar ook hittestress speelt in deze wijk en de wens voor meer biodiversiteit. Complexere vraagstukken dus. We gaan wel proberen om deze onderwerpen mee te nemen, maar of dat lukt ligt voor een groot deel aan de gemeente. Die moet het uiteindelijk financieren.” 

Een uitgebreidere versie van dit artikel staat in Biind Magazine #1 van 2022, dat geheel in het teken staat van de Beweegvriendelijke Leefomgeving. Lees hier verder.