Terrassen en toegankelijkheid

Inmiddels is het bij menig restaurant of café zo, dat men bereid is een plek te creëren voor een rolstoeler die op het terras wil plaatsnemen. Als het terras gelijkvloers is, lukt dat meestal door het verschuiven van een paar stoelen en tafels. Het wegzetten van een rollator of loopkruk levert veelal ook geen problemen op.

Verhoogd terras

Bij een terras dat op een vlonder is geplaatst, is dat wat lastiger door het hoogteverschil. Natuurlijk kan dat opgelost worden door een oprijdplaat of drempelhulp, maar er is niet altijd ruimte op het trottoir ervoor om die permanent neer te leggen. Soms past het wel aan de zijkant als er geen buurterras is. In Engeland lost men het op charmante wijze op met een bord waarop staat vermeld dat er graag een oprijdplaat wordt neergelegd als men even aanbelt. De bedoelde (draadloze) bel is dan op de voorzijde van het terras gemonteerd. 

Route naar en langs een terras 

Op het terras komen gaat dus niet altijd helemaal vanzelf, er überhaupt komen is soms ook een uitdaging. Vooral op plaatsen waar het trottoir zonder terras al niet zo ruim is, moet er ingeschikt worden. Dat lukt natuurlijk als we even een pas op de plaats moeten maken voor iemand die van de andere kant komt aanlopen, passeren lukt dan. Met een rollator, rolstoel of scootmobiel is dat lastiger; die klap je niet even in. Zeker in situaties waarin het trottoir over een flinke afstand versmald is door het terras, wordt het dan een uitdaging. 

Welke maten? 

Een trottoir dient 120 cm breed te zijn om elkaar te kunnen passeren als we lopen. Een gemiddelde rolstoel is zo'n 68 cm breed en als die met de hand voortbewogen wordt, tellen we daarbij de breedte van de handen en armbeweging bij op. Het is dan wat minder makkelijk om elkaar te passeren en meestal stapt de tegemoetkomende valide dan een stap opzij. Het terras op, een beetje tussen de stoelen of tafels, of wacht even naast een boom langs het pad.  

Is het pad smaller dan die 120 cm, dan is dat geen probleem als door die versmalling nog een pad van 90 cm overblijft. We gaan er dan bovendien vanuit dat die versmalling slechts enkele (3-5) meters lang is. Bij een terras dat zich over de gehele gevel van een pand uitstrekt, kan het gaan om veel meer meters en is het dus van belang om hieraan aandacht te besteden en andere maatregelen te nemen. Zo ziet u op de foto's hiernaast dat de dame met haar rollator rustig kan doorlopen, omdat het terras is afgeschermd met een afscheiding. Die zorgt ervoor dat het terras zich door het verschuiven van tafels en stoelen niet ongebreideld uitbreidt en het trottoir ruim 120 cm breed is en een veilige breedte van 90cm houdt ter plaatse van de toegang (tussen zwarte box en het paaltje van het verkeersbord). Een prima oplossing. 

Wat er gebeurt als je dat niet doet, willen we u ook laten zien. Op een smal trottoir is een terras geplaatst dat, hoewel op de foto nog ineengeschoven, al snel alle ruimte in beslag zal nemen en het onmogelijk maakt om de route over het -toch al smalle- trottoir met een rollator of rolstoel te vervolgen. Die gebruikers worden dan gedwongen op de rijweg te gaan rijden; een onwenselijke situatie. 

 
Ook zijn er terrassen waar men weliswaar geen afscheiding heeft van de looproute, maar waar die wel van nature wordt aangehouden. Enerzijds door de flinke breedte en anderzijds omdat er ook veel gelopen wordt. Het terras heeft zich soms ook naar de andere zijde van de looproute mogen uitbreiden. Voor het publiek gezellig, men loopt tussen terrassen door. Voor de restauranthouder kan het geld opleveren doordat voorbijgangers op het idee gebracht worden even wat te gaan drinken. Voor zijn medewerk(st)ers is het iets meer oppassen geblazen, omdat er telkens 'overgestoken' dient te worden.  

 
Bij het ontwikkelen of aanpassen van de openbare ruimte rondom cafés en restaurants waar regelmatig terrassen buiten worden gezet, is het dan ook raadzaam om hiermee rekening te houden. Na te denken over het waarborgen van de doorgangsbreedte van het trottoir en in samenspraak met de uitbaters van de restaurants en cafés te kijken naar mogelijkheden en afspraken daarover. Dan blijft het voor iedereen mogelijk om zowel te genieten op een terras als zijn of haar weg te vervolgen op een obstakelvrije route door het dorp of de stad.