4 tips om hittekaarten effectief te gebruiken

Wat regelmatig over het hoofd wordt gezien, is dat de effectiviteit van hittekaarten vergroot wordt door slim na te denken over de manier waarop je ze weergeeft. Doe je voordeel met deze mogelijkheden om je bijeenkomsten over hittestress bij te zetten.

2D of 3D

De 2D-kaartweergave is de meest bekende, met als voordeel dat hij vaak een goed overzicht geeft. Deze weergave leent zich ervoor om meerdere typen informatie tegelijk weer te geven (bijvoorbeeld aantallen bezoekers en gevoelstemperatuur). 

Ook kun je kaarten in 3D weergeven, waardoor de gebruiker bijvoorbeeld een beeld krijgt van hoogteverschillen tussen gebouwen in het centrum, of schaduweffecten begrijpelijk in beeld kunnen worden gebracht. Bovendien zijn 3D-weergaves herkenbaar en spreken ze tot de verbeelding. Let op dat 3D-weergaves vooral nuttig zijn bij kleine projectgebieden en bij weergaven van één kaartlaag. Als het gebied dat je wil bespreken te groot is, of je wil meerdere kaartlagen tegelijk laten zien, dan is een 3D-weergave snel onoverzichtelijk. Grote kans dat je dan de aandacht van de toehoorder verliest.

Hoge of lage resolutie

Het voordeel van een hoge resolutie hittekaart is de herkenbaarheid: mensen herkennen hun werk of woonomgeving en dat verhoogt de betrokkenheid. Vaak wordt een hoge resolutie echter verward met een hogere nauwkeurigheid. Dit hoeft zeker niet zo te zijn. Een onjuist rekenmodel kan nog steeds een kaart produceren op een schaal van centimeters. Er hoeft niets van te kloppen. Deze schijnzekerheid is iets waar weinig rekening mee wordt gehouden en waar soms handig op wordt ingespeeld door commerciële partijen. 

Een lage resolutie kan als voordeel hebben dat het overzicht biedt. Het kan daarmee geschikter zijn om vragen te beantwoorden die spelen op gemeenteniveau.

Statisch of interactief

Steeds vaker worden kaarten ook interactief weergegeven. Je kunt in- en uitzoomen, in een muisklik verschillende typen informatie laten zien en interactief berekeningen maken. Zo kun je bijvoorbeeld het effect van het plaatsen van een rij bomen op de gevoelstemperatuur berekenen terwijl de ontwerpers om de tafel zitten. Dit kan heel zinvol zijn als je al heldere vragen hebt geformuleerd. Aandachtspunt is dat het ook snel een teveel aan informatie kan opleveren, waardoor de gebruiker door de virtuele bomen het bos niet meer ziet. Vereisten voor een interactieve weergave zijn dus een gedegen voorbereiding.

Momentopname of tijdsinterval

Het tijdsinterval dat een kaart weergeeft heeft ook veel invloed op de effectiviteit van de kaart. Het is mogelijk een kaart te tonen van bijvoorbeeld gemiddelde temperaturen van een periode of juist te kiezen voor een momentopname. Momentopnames spreken vaak meer tot de verbeelding, omdat dit begrijpelijker is. Sommige gemeentes gebruiken om die reden bijvoorbeeld kaarten met metingen van gevoelstemperaturen op basis van een fietstocht door de stad om hun bestuurders te overtuigen van het hitteprobleem. Die metingen spreken aan, ondanks dat de metingen zelf weinig informatie geven over hoe vaak dit voor zou kunnen komen. Daarvoor heb je toch echt een model nodig. In het geval van hitte werken gemiddelden overigens vaak minder goed omdat het juist om de extreme temperaturen gaat: dan ervaren mens en natuur immers de nadelige gevolgen.