Coronawandelen: kans voor de binnenstad

Er zijn mensen die het idee hebben dat we na de Coronatijd ons heel anders gaan gedragen, bijvoorbeeld op mobiliteitsgebied. Dat we veel minder gaan vliegen bijvoorbeeld. Dat zou heel fijn zijn voor de vermindering van de CO2 uitstoot, maar ik betwijfel het helaas. Waarom? Vliegen doen mensen maar af en toe. Maar niet elke dag.

Of je iets elke dag doet is cruciaal voor gedragsverandering. Wil je een gewoonte doorbreken dan is een eerste vereiste dat je, elke dag, drie maanden lang de nieuwe gewoonte volhoudt. Dat heeft te maken met de tijd dat het kost voor het aanmaken en integreren van nieuwe hersensstructuren om deze nieuwe gewoonte uit te voeren (zeer interessant topic, meer info hierover kan je bij Theoretische Neuropsychologie aan de Universiteit van Amsterdam verkrijgen). Ik zie daarom wél een reële kans voor een gedragsverandering op een ander aspect van mobiliteit. Namelijk lopen.

Mensen hebben zich suf gewandeld in de Coronatijd! De gewoonte zit nu dus bij veel mensen al in hun hersenen. Sta even stil bij hoe veel dit zou oplossen in onze steden als dáár voortaan meer wordt gelopen. Veel binnensteden raken overvol met fietsen. Omdat fietsen in plaats van autorijden in grotere steden óók al in ons systeem is gaan zitten en zoals we vroeger het liefst IN de winkel parkeerden met de auto, zo parkeren we nu het liefst onze fiets tegen winkelruiten, grachtenhekken, caféafschermingen, oude bomen – ik noem maar wat. Dat zorgt voor overlast in alle vormen, vooral ontoegankelijkheid voor mensen met een beperking.

Het fietsen eenzijdig stimuleren zorgt dus voor nieuwe dilemma’s.  Zoals de Deense vakgenoten en bestuurders die ik hier mag rondleiden voor ‘Strategische Gebiedsontwikkeling’ steevast constateren; de voetganger is écht de zwakke verkeersdeelnemer in Nederland.

Dat moet toch anders kunnen? Jazeker. Maar om nu de goede wandelgewoonte vast te houden is stimulans nodig. Dat lukt niet met alleen een flashy campagne, die is ondersteunend.  Daar zijn vooral concrete ingrepen voor nodig in de openbare ruimte. Ingrepen die óók een bijdrage gaan leveren voor waarde op andere vlakken.

Op maandag 21 september geeft Anne-Mette Andersen de succesvolle masterclass 'Stop met bewonersavonden! Maar wat dan wél?!' De masterclass vindt plaats bij La Vie in Utrecht. Het aantal plekken is beperkt dus schrijf je snel in!