De evolutie van parkeeronderzoek

Het begin van fotosynthese (1900 – 2011) 

Het begin van parkeeronderzoek was met behulp van pen en papier, waarbij kentekens met de hand werden opgeschreven. De locatie van het voertuig werd bepaald aan de hand van een papieren kaart, en (hopelijk) een erg goed richtingsgevoel van de veldwerker. Als de kaart nat werd door de regen had de veldwerker een probleem. Het invoerformulier werd vervolgens op de computer ingevoerd. Als het invoerformulier nat werd (of de veldwerker had gewoon een slecht handschrift) had de invoerder een probleem. Er was dus sprake van een dubbele kans op fouten: de veldwerker schrijft het kenteken verkeerd op, of de invoerder leest het opgeschreven kenteken fout.  

Het ontstaan van meercellige organismen (2011 – 2017) 

Een grote revolutie was het gebruik van handscanners. Deze apparaatjes gaven infrarood licht af, waardoor kentekens met een druk op de knop gescand werden. De locatie werd nog steeds met een papieren kaart gezocht. De scans werden opgeslagen op het apparaat zelf, waardoor het verzamelen een stuk sneller ging. Kans op fouten was lager door de automatisering, maar je kon nog steeds niet controleren of de scan klopt. Een nieuw nadeel was de beperkte beschikbaarheid van de apparatuur; het aantal handscanners werd snel een bottleneck bij grotere opdrachten.  

De grote zoogdieren lopen op land (2017 – heden) 

Een logische evolutie op de offline handscanners: een online app op een smartphone. Gewoon een foto maken van het kenteken met je mobieltje. De foto wordt via internet verzonden, waarna het meest waarschijnlijke kenteken wordt teruggestuurd. In de app zie je waar je bent, en waar je heen moet. Data wordt direct naar de server verstuurd, waardoor invoer niet meer bestaat. Foto’s kunnen bewaard worden voor controle en extra info zoals GPS wordt ook automatisch geregistreerd. Opschalen is makkelijk: de app is door iedereen met een internetverbinding te gebruiken.  

Kunstmatige intelligentie bereikt technologische singulariteit  (2021 – heden) 

In de afgelopen jaren zijn de technische aspecten van kentekenherkenning met snelle stappen gegroeid. Trajan heeft daarom nu ook een scanauto. Met 6 lichtcamera’s, 6 infraroodcamera’s, 2 panoramacamera’s en een zeer geavanceerd GPS systeem kan het systeem duizenden kentekens per uur met hoge precisie scannen. De betrouwbaarheid is meetbaar, de data is in real-time te volgen, en de controles kunnen gestandaardiseerd worden uitgevoerd. Nadeel is dat opschalen zeer moeilijk is, de vaste kosten zijn heel hoog. 

Het einde van de mens?  

Gaat de scanauto de veldwerkers overnemen? Nee. Het is simpelweg een nieuw hulpmiddel om aan de steeds grotere vraag naar data te kunnen voldoen. De gebieden worden steeds groter, de meetmomenten worden steeds frequenter en het aantal gemeenten dat behoefte heeft aan stads-breed parkeeronderzoek steeds hoger. Opschalen is makkelijk met de app. Capaciteit meten blijft ook mensenwerk. Een uitbreiding van het arsenaal aan dataverzamelingsmethoden, waarbij de scanauto de mensen ondersteunt, is een toevoeging, geen vervanging.   

Deze blog verscheen in Biind Magazine #2 van 2021. Het thema van deze editie is Digitale Leefomgeving. Lees hier het hele magazine